Roślina ta podnosi odporność, reguluje przemianę materii, poprawia trawienie, przeciwdziała zaparciom, a stosowana zewnętrznoe – przyspiesza gojenie ran i regenerację skóry.

 Jej dobroczynne właściwości znane były już w czasach starożytnych. Współczesna medycyna też wykorzystuje jej zalety. Co się kryje pod kolcami aloesu?

Jego soczyste liście zawierają witamineralne (magnez, mangan, miedź, sód, potas, chrom, wapń, fosfor, cynk i żelazo) związki fenolowe, aminokwasy, enzymy i cukry. To one sprawiają, że ma wiele właściwości zdrowotnych i upiększających.

DZIAŁANIE WEWNĘTRZNE
Stosowany wewnętrznie działa bakteriobójczo, przeciwzapaanie (napar z aloesu stosuje się np. do płukania jamy ustnej i gardła) i przeciwbólowo (zmniejsza bóle stawów na tle reumatycznym). Z racji tego, że przyspiesza regenerację błony śluzowej, stosowany jest w nieżytach i chorobach wrzodowych żołądka i jelit. Wzmacnia naczynia krwionośne. Aloes zapobiega nawet i rozwojowi komórek nowotworowych!

ŚWIETNY DLA SKÓRY
Stosowany zewnętrznie ma rewelacyjny wpływ na skórę. Łagodzi podrażnienia, leczy stany zapalne, uszkodzenia naskórka, trądzik, odleżyny, zmniejsza dolegliwości spowodowane ukąszeniami owadów. Doskonale nawilża skórę, ujędrnia ją i wygładza zmarszczki, hamuje wypadanie włosów. Ponieważ wzmacnia naczynia krwionośne, powinny go stosować osoby, które mają problem z tzw. pajączkami. Aloes chroni też skórę przed promieniowaniem UV.